بیت الاحزان فاطمه

نفس از سینه به طرز دگری می آید

هر دمم تازه تر از تازه تری می آید

بیدلی می طلبد عشق حقیقی ور نه

دعوی عشق ز هر بی جگری می آید

جوری جنس، مرا فطرس دربارت کن

به من انگار که بی بال و پری می آید

خیمه ات سوخت، دلم سوخت، همه عالم سوخت

شعله ی تو ز کدامین شرری می آید؟

کس ندانست که تو سوخته ای یا زینب

اینقدر هست که بوی جگری می آید

تو چه خورشیدجمالی که طلوع رخ تو

اول طلعت سال قمری می آید

تو مرا سوختی و من همه ی دنیا را

آری از گریه کنان هم هنری می آید

آب پاشی نشود پادری هر چشمی

تا بدانند که یار از چه دری می آید

ماه حرم یا محرم‌الحرام نخستین ماه تقویم اسلامی (هجری قمری) و به اعتقاد مسلمانان از جملهٔ ماه‌های حرام است. نام این ماه پیش از اسلام در دوران جاهلیت مؤتمر (در عربی: مُؤْتَمِر یا المُؤْتَمِر) بوده است و در زمان جاهلیت محرم (در عربی :المُحَرَّم) نامی بوده که به ماه رجب گفته می‌شد. محرم نخستین ماه از ماه‌های دوازده‌گانه قمری و یکی از ماه‌های حرام است که در دوران جاهلیت و نیز در اسلام، جنگ در آن تحریم شده بود.

شب و روز اول محرم به عنوان اول سال قمری دارای نماز و آداب خاصی است که در کتاب مفاتیح الجنان بیان شده است. محرم، ماه حزن و اندوه و عزاداری شیعیان در قتل حسین بن علی است